Op de fiets voor dementie. Etappe 12. 57 km.

6 augustus 2015. Etappe 12.
Altenrhein - Amrikon. 57 km.
Totaal 662 km + 57 km = 719 km

Vandaag rond 9 uur op pad. Het stuk langs de Bodensee is mooi. Wel druk. Leuk om deze grote plas water weer eens van zo dichtbij te zien. De heuvels daarna vind ik zwaar. Regelmatig lopen we naar boven. Landschap is mooi. Dicht langs boerderijen en huizen. Na een tijdje wel saai. Heuvels, groene weiden met soms nog hier of daar een boerderij. Weinig afwisseling. Vooral bij deze temperatuur van dik 35 graden erg zwaar. In brandende zon. In Amrikon na klim en lekke band terecht gekomen bij "Slafen im Stro". De man zegt geen camping meer te hebben. Hij stuurt ons weg. Jacques houdt aan en zegt dat we erg moe zijn. Houdt vast aan zijn doel. Dan geeft de boer toe. Hij vertelt dat hij in elkaar geslagen is door kampeerders en geen vertrouwen meer te hebben in de mensen. Jacques zegt nog dat wij echt aardige gasten zijn. De boer zegt nog dat mensen altijd teveel water gebruiken. Maar goed... Tenslotte wijst hij Jacques de wc en de douche. Uit de onderkant komt water. De douchekop ontbreekt. Tegen Jacques zegt de boer dat we niet kunnen douchen en ons dus maar gewoon onder de kraan moeten wassen. Dan loopt hij ons voor naar zijn boomgaardje. Daar mogen we de tent opzetten. Tussen de gevallen appels en koeienvlaaien. Heel idyllisch. Dit i.t.t. De vorige camping die wel zo heette, maar het niet echt was. Kortom: een heerlijke plek met af en toe het geluid van een vallend appeltje en een loeiende koe. Als Jacques gaat douchen plukt hij uit een emmer met water, een douchekop en een slang. Hinrepareert de douche en kan er nu heerlijk onder. Ik daarna ook. De wasbak heeft geen afvoer. Het wat loopt gewoon weg over de betonnen vloer naar de ruimte erachter die lager ligt. Maakt ons niet uit. Voor deze plek rekent de boer 10 euro. Of we het maar in zijn brievenbus willen stoppen... Meer wil hij er niet voor hebben in dit veel te dure Zwitserland waar we voor een Spaatje en een Apfelschörle tien euro betalen als we onderweg ergens iets drinken. De euro en de frank staan kennelijk gelijk. Toch haalt Jacques Franken uit een geldautomaat. Als we met euro's betalen rekent men meestal meer en krijgen we terug in Franken. Ook nog munt geld. In Rorschach gaat Jacques op zoek naar een geldautomaat. Ondertussen wacht ik op een bankje bij onze tandem in de buurt. Onze fiets staat net op een stuk stoep waar fietsers af moeten stappen. Fietsers die dan lopend langs onze tandem komen, kijken er bewonderend naar en blijven er eventjes bij stilstaan. Iedereen die er langs loopt zegt iets over de tandem tegen degene waar hij of zij mee samen is. Leuk om te zien. Dan blijven er twee Duitse mensen staan. Ik loop naar ze toe en we raken in gesprek. Zij doet iets met theater. Hij is muziekleraar: piano. Grappig. En dan zijn ze ook nog op weg via de Rijn naar Hoek van Holland. Ik bied ze aan, als ze nog Nederland komen, dat ze bij ons kunnen overnachten, ben benieuwd...