Diabetes en meer op de laatste dag
Door: Angela de Rooij
Blijf op de hoogte en volg Angela
18 Mei 2007 | Tanzania, Arusha
Lieve mensen,
Bedankt voor jullie reacties, het doet me echt goed om te voelen dat jullie zo meeleven. Met zo een meelevend thuisfront voel ik mij echt gesteund.
Heel ontroerend!
Goed om te weten dat mijn berichten ook gelezen worden!
Vanavond stijgen we op in Kilimanjaro airport om via Dar es Salaam naar Nederland te vliegen. Vluchtnummer KL 0569. Het is negen uur vliegen. Naast pijn in mijn hart om de mensen die ik hier in armoede achterlaat, voel ik verlangen om Jacques en Sterre weer in mijn armen te kunnen sluiten! Ik hoop echt dat jullie samen komen!
Deze laatste dag vertrek ik om 11 uur met Rik, Gerda Martijn, Bastiaan en Tommer naar Emmy en Demno. Zij hebben een schooltje op de plek waar zij wonen. Er staat een klein gebouwtje, maar ze hebben plannen om e.e.a. uit te breiden, zodat er meer kinderen gebruik kunnen maken van het schooltje. We bezoeken deze plek voor de tweede keer. Rik wil er foto's maken voor de website die hij voor Emmy en Demno gaat bouwen. Via deze weg zouden zij dan weer geld binnen kunnen krijgen om de dromen die zij hebben: het geven van onderwijs aan kinderen, waar te maken.
Een meisje dat bij hen op school komt heeft diabetes. Ze is geestelijk gehandicapt evenals haar moeder. M.i. staat dit meisje, wat betreft haar gezondheid, geen zonnige toekomst te wachten. Als je diabetes niet met insuline behandelt ga je langzaam maar zeker op een heel vervelende manier dood. Eerst krijg je oogproblemen, vervolgens stoppen je nieren met werken.
Wondjes aan voeten of op andere plekken genezen niet meer. Weefsel sterft af...
Op het moment dat het meisje buiten bewustzijn raakt vanwege een te hoge bloedsuiker, wordt ze naar het ziekenhuis afgevoerd. Ze krijgt dan waarschijnlijk eerst een infuus om uit coma te komen, om vervolgens weer zonder insuline verder te moeten leven. Ik ga vandaag nog een bloedsuikermeter aan Emmy geven. Emmy is ook verpleegster. Zij kan dan evt. in contact met de dokter van het ziekenhuis de beste therapie voor het meisje gaan bepalen. Daarnaast geef ik teststrips en insuline zodat ze met deze materialen weer minstens twee jaar vooruit kunnen.
Ookal plaats ik het meisje in een afhankelijke positie, besluit ik om haar nu op deze manier te helpen. Wellicht dienen er zich later andere kansen aan.
Voor dit moment is het goed. Als ik terug ben in Nederland zal ik verder bekijken wat de mogelijkheden zijn om mensen met diabetes hier in Tanzania te helpen.
Twee mensen met diabetes helpen: het meisje en onze buschauffeur, dat lijkt niet veel, een druppel op de zo gloeiende plaat, maar elke druppel is er één.
In de clowngroep zijn mooie dingen gebeurd.
Zo zorgen Cees en Anneke ervoor dat Ernest,de broer van Emmanuel, onze gids, een studie van drie jaar kan gaan volgen. Hiermee kan hij zichzelf en zijn moeder en de rest van zijn familie misschien uit de zo arme situatie halen waarin zij nu leven.
William en Astrid sponsoren de studie van Mike, familie van Ernest. Ook voor deze jongen wordt een droom waargemaakt.
Martijn Sebastiaan en Tommer hebben de school van Emmy en Demno gesponsord. Het is teveel om op te noemen. Op deze manier doen de clowns dus veel goed werk. Naast het geven van alle liefde en mooie momenten aan kinderen die arm zijn en ook aan kinderen die niet lang meer te leven hebben.
Het is nu mijn idee om zeker terug te gaan en dit mooie werk voort te zetten op welke manier dan ook.
Natuurlijk ben ik clown Bijouxxx heel dankbaar dat zij het voor mij mogelijk maakte om aan deze reis deel te nemen.
Mijn gedachten dat ik vanwege mijn diabetes dit soort dingen nooit zou kunnen gaan doen, zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Dat opent heel nieuwe perpectieven moet ik zeggen.
We gaan nu vertrekken naar het schooltje.
Ook als ik thuisben zal ik deze site nog regelmatig bezoeken om er berichten van jullie te lezen en achter te laten. Op het moment dat deze mogelijkheid er niet meer is, geef ik het adres door waar ik jullie graag op de hoogte houd van mijn activiteiten betreffende mijn clown/ontwikkelingswerk.
Een lieve zachte groet, clown Herrie/Angela
Bedankt voor jullie reacties, het doet me echt goed om te voelen dat jullie zo meeleven. Met zo een meelevend thuisfront voel ik mij echt gesteund.
Heel ontroerend!
Goed om te weten dat mijn berichten ook gelezen worden!
Vanavond stijgen we op in Kilimanjaro airport om via Dar es Salaam naar Nederland te vliegen. Vluchtnummer KL 0569. Het is negen uur vliegen. Naast pijn in mijn hart om de mensen die ik hier in armoede achterlaat, voel ik verlangen om Jacques en Sterre weer in mijn armen te kunnen sluiten! Ik hoop echt dat jullie samen komen!
Deze laatste dag vertrek ik om 11 uur met Rik, Gerda Martijn, Bastiaan en Tommer naar Emmy en Demno. Zij hebben een schooltje op de plek waar zij wonen. Er staat een klein gebouwtje, maar ze hebben plannen om e.e.a. uit te breiden, zodat er meer kinderen gebruik kunnen maken van het schooltje. We bezoeken deze plek voor de tweede keer. Rik wil er foto's maken voor de website die hij voor Emmy en Demno gaat bouwen. Via deze weg zouden zij dan weer geld binnen kunnen krijgen om de dromen die zij hebben: het geven van onderwijs aan kinderen, waar te maken.
Een meisje dat bij hen op school komt heeft diabetes. Ze is geestelijk gehandicapt evenals haar moeder. M.i. staat dit meisje, wat betreft haar gezondheid, geen zonnige toekomst te wachten. Als je diabetes niet met insuline behandelt ga je langzaam maar zeker op een heel vervelende manier dood. Eerst krijg je oogproblemen, vervolgens stoppen je nieren met werken.
Wondjes aan voeten of op andere plekken genezen niet meer. Weefsel sterft af...
Op het moment dat het meisje buiten bewustzijn raakt vanwege een te hoge bloedsuiker, wordt ze naar het ziekenhuis afgevoerd. Ze krijgt dan waarschijnlijk eerst een infuus om uit coma te komen, om vervolgens weer zonder insuline verder te moeten leven. Ik ga vandaag nog een bloedsuikermeter aan Emmy geven. Emmy is ook verpleegster. Zij kan dan evt. in contact met de dokter van het ziekenhuis de beste therapie voor het meisje gaan bepalen. Daarnaast geef ik teststrips en insuline zodat ze met deze materialen weer minstens twee jaar vooruit kunnen.
Ookal plaats ik het meisje in een afhankelijke positie, besluit ik om haar nu op deze manier te helpen. Wellicht dienen er zich later andere kansen aan.
Voor dit moment is het goed. Als ik terug ben in Nederland zal ik verder bekijken wat de mogelijkheden zijn om mensen met diabetes hier in Tanzania te helpen.
Twee mensen met diabetes helpen: het meisje en onze buschauffeur, dat lijkt niet veel, een druppel op de zo gloeiende plaat, maar elke druppel is er één.
In de clowngroep zijn mooie dingen gebeurd.
Zo zorgen Cees en Anneke ervoor dat Ernest,de broer van Emmanuel, onze gids, een studie van drie jaar kan gaan volgen. Hiermee kan hij zichzelf en zijn moeder en de rest van zijn familie misschien uit de zo arme situatie halen waarin zij nu leven.
William en Astrid sponsoren de studie van Mike, familie van Ernest. Ook voor deze jongen wordt een droom waargemaakt.
Martijn Sebastiaan en Tommer hebben de school van Emmy en Demno gesponsord. Het is teveel om op te noemen. Op deze manier doen de clowns dus veel goed werk. Naast het geven van alle liefde en mooie momenten aan kinderen die arm zijn en ook aan kinderen die niet lang meer te leven hebben.
Het is nu mijn idee om zeker terug te gaan en dit mooie werk voort te zetten op welke manier dan ook.
Natuurlijk ben ik clown Bijouxxx heel dankbaar dat zij het voor mij mogelijk maakte om aan deze reis deel te nemen.
Mijn gedachten dat ik vanwege mijn diabetes dit soort dingen nooit zou kunnen gaan doen, zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Dat opent heel nieuwe perpectieven moet ik zeggen.
We gaan nu vertrekken naar het schooltje.
Ook als ik thuisben zal ik deze site nog regelmatig bezoeken om er berichten van jullie te lezen en achter te laten. Op het moment dat deze mogelijkheid er niet meer is, geef ik het adres door waar ik jullie graag op de hoogte houd van mijn activiteiten betreffende mijn clown/ontwikkelingswerk.
Een lieve zachte groet, clown Herrie/Angela
-
18 Mei 2007 - 10:15
Julia:
Lieve Angela,
Een druppel op de gloeiende plaat,wel een recht uit je hart en dit alles wat je ziet maakt dat je alles zou willen geven.Angela geld maakt niet gelukkig als je hier in Nederland ziet hoe ongelukkig we zijn geworden met al dat geld en zonder de tijd om ervan te genieten. Dagelijks zie ik de mensen in rijen aan de kassa voorbijtrekken en ik hoop maar dat ze de tijd nemen om de boeken die ze kopen te lezen.Als ik je verhalen lees hoor ik je hart kloppen en ik denk en hoop laten er maar meer mensen komen met een hart voor hier in Nederland,voor deze arme wereld.
Als we allemaal een hart hadden... konden we daar wat aan doen,er is eens een man geweest die dat heeft gezegd en hij werd erom vermoord en gehaat, toch tegen alle verwachting in hoor ik meer berichten over mensen die een hart hebben of hebben terug gevonden een kloppend hart.
Maar je voelt dat je leeft ,dat anderen net zoveel zouden mogen als jij, of dat we met zn allen met iets minder veel gelukkiger zouden zijn....Niet een boodschap die mensen willen horen.
Lieve Angela ik wens je een gelukkige dag in de armnen van Jacques en Sterre en je vrienden.
XXXX,
Julia -
19 Mei 2007 - 11:48
Kees Rappoldt:
Nou heb ik al twee keer een reactie geschreven op je mails maar ik denk dat het weer niet goed gegaan is.Ik ben ook zo'n klungel met dit soort dingen.Ik probeer het nog een keer om je een goede thuiskomst te wensen.Wat zal je veel herinneringen en ervaringen hebben mee gebracht.En die allemaal weer te moet verwerken en een plaatje geven!
Maar dat komt wel goed met je.
Een heel hartelijke groet.
Kees
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
