Mto wa mbu, muskietendorp aan de rivier.
Door: Angela de Rooij
Blijf op de hoogte en volg Angela
16 Mei 2007 | Tanzania, Arusha
Gisteren uit Mto wa mbu vertrokken op weg naar uitgangspunt: Arusha.
Mto= rivier wa mbu=muskieten. Door goed met Deet te smeren heb ik geen steken opgelopen. Het dorp staat bekend om zijn grote hoeveelheid muskieten, vandaar de naam. Malaria is daar echt een groot pobleem. Na vertrek smorgens vroeg al ons clownoptreden gehad in een orphanage (weeshuis) langs de weg. De mensen daar waren heel blij dat we kwamen. De dag ervoor reden we er langs op weg naar ons hotel. We besloten om Emanuel een afspraak te laten maken om daar te clownen. Een onverwacht extra optreden dus! Het is heel confrnterend om te beseffen dat de kinderen die nu plezier met ons maakten geen vader en moeder meer hebben en totaal van dit kleine orphanage afhankelijk zijn. We kregen goed contat met de kinderen. Daar is niet zo heel veel voor nodig zou je denken, omdat deze kinderen hunkeren naar liefde en aandacht. Ik zie echter ook veel kinderen die door gebrek aan aandacht wel degeljk geblokkeerd raken. Ze gaan elk contact uit de weg, omdat ze uit ervaring weten dat ieder contact toch weer verbroken wordt. Voor mij is het een uitdaging om juist die kinderen, met respect voor hun grenzen, even uit hun eenzaamheid te halen en ze een mooi moment te geven.
Gistermiddag nam Emanuel ons mee naar een bananenplantage. Zomaar tussen de bananenplanten/bomen lopen, dat is iets dat ik niet dagelijks doe.
Daarna nog naar de masaimarkt. Overal staan masai hun waren te verkopen. Heel bijzonder zijn de sandalen, gemaakt van autobanden. Hoewel de banden hier worden opgereden totdat ze heel plat zijn, zit er op de sandaalzolen toch bog voldoende profiel. Daarnaast de masaikleden, katoenen lappen met mooie felle kleuren.
Vanmorgen ceclownd in een ziekenhuis. Het is hier heel normaal dat er twee volwassenen in een bed slapen. Kinderen, daarvan passen er gelukkig veel meer in een bed. We heben al meegemaakt dat er in een zaaltje met ongeveer 16 bedden ongeveer 70 mensen waren, meer dan vier mensen per bed dus. Om daar te clownen is een hele opgave. Soms geven we een kind wel eens een kadootje, maar als je dat hier doet breekt er een ware oorlog los. Niemand heeft iets, iedereen wil iets voor zichzelf bemachtigen. Heel begrijpelijk maar wel onplezierig. Onze gids, Emanuel, waarschuwde ons al voor de zin die kinderen ons zouden gaan toeschreeuwen: "Give me my money..."
Ze weten niet waar ze om vragen. Vanmorgen vroeg een kind mij nog: "Give me my pen..."
Het clownen was heel fijn. Een Tanzaniaanse vrouw vlocht zelfs mijn haar in toen ik daarom vroeg terwijl ik op de binnenplaats aan het clownen was.
Ik heb haar daarna 2000 Tzsh. gegeven.
Om een vergelijk te maken, de meisjes in het hotel verdienen Tzsh. 400 per dag.
Tzsh. 2000,- is gelijk aan 2x 0,80 eurocent.
Toen ik John, de jongen achter de balie in het hotel in Arusha Tzsh 30.000 gaf was hij danook heel erg blij. John vertelde mij dat hij 7 dagen per week werkt in het hotel, van smorgens vijf tot snachts een uur. Dan slaapt hij twee uur, om vervolgens zijn tijd te besteden aan zij studie hotelmagement en toerisme.
De studie kost per jaar meer dan dat hij in het hotel verdient. Van zijn verdiende geld moet hij ook nog zijn familie onderhouden.
Als ik thuiskom zal ik mijn ervaringen bj gaan houden op de website van Trouw.
het is mogelijk om hier een weblog bij te houden zodat ik mijn ervaringen met iedereen kan delen. Ik zal ook activitetien ontplooie om de mensen in Tanzania te helpen.
Een aantal mensen uit onze groep hebben twee Tanzaniaanse jongens gesponsord, zodat ze hun studie kunnen betalen en echt kunnen gaan werken aan hun toekomst.
Deze jongens Ernest (broer van de gids) en Mike mochten op onze kosten mee met de clownstoer. Door het goede contact dat er ontstaan is is er ook deze wens tot sponsoring ontstaan.Wellicht kan ik daarover later nog meer vertellen.
Ik ben vanmiddag op zoek geweest naar een bloedsuikermeter voor het meisje dat bij Emmy en Demno op school zit, dit deel wordt nog vervolgd...
Mijn uur zit er weer op. Hoop nog voor vertrek van jullie te horen via deze site.
Bedankt voor alle reacties!
En Jacqueline en Ingmar, als jullie iedeeen krijgen, laat het me maar weten!
Lieve clownshug, Angela
Mto= rivier wa mbu=muskieten. Door goed met Deet te smeren heb ik geen steken opgelopen. Het dorp staat bekend om zijn grote hoeveelheid muskieten, vandaar de naam. Malaria is daar echt een groot pobleem. Na vertrek smorgens vroeg al ons clownoptreden gehad in een orphanage (weeshuis) langs de weg. De mensen daar waren heel blij dat we kwamen. De dag ervoor reden we er langs op weg naar ons hotel. We besloten om Emanuel een afspraak te laten maken om daar te clownen. Een onverwacht extra optreden dus! Het is heel confrnterend om te beseffen dat de kinderen die nu plezier met ons maakten geen vader en moeder meer hebben en totaal van dit kleine orphanage afhankelijk zijn. We kregen goed contat met de kinderen. Daar is niet zo heel veel voor nodig zou je denken, omdat deze kinderen hunkeren naar liefde en aandacht. Ik zie echter ook veel kinderen die door gebrek aan aandacht wel degeljk geblokkeerd raken. Ze gaan elk contact uit de weg, omdat ze uit ervaring weten dat ieder contact toch weer verbroken wordt. Voor mij is het een uitdaging om juist die kinderen, met respect voor hun grenzen, even uit hun eenzaamheid te halen en ze een mooi moment te geven.
Gistermiddag nam Emanuel ons mee naar een bananenplantage. Zomaar tussen de bananenplanten/bomen lopen, dat is iets dat ik niet dagelijks doe.
Daarna nog naar de masaimarkt. Overal staan masai hun waren te verkopen. Heel bijzonder zijn de sandalen, gemaakt van autobanden. Hoewel de banden hier worden opgereden totdat ze heel plat zijn, zit er op de sandaalzolen toch bog voldoende profiel. Daarnaast de masaikleden, katoenen lappen met mooie felle kleuren.
Vanmorgen ceclownd in een ziekenhuis. Het is hier heel normaal dat er twee volwassenen in een bed slapen. Kinderen, daarvan passen er gelukkig veel meer in een bed. We heben al meegemaakt dat er in een zaaltje met ongeveer 16 bedden ongeveer 70 mensen waren, meer dan vier mensen per bed dus. Om daar te clownen is een hele opgave. Soms geven we een kind wel eens een kadootje, maar als je dat hier doet breekt er een ware oorlog los. Niemand heeft iets, iedereen wil iets voor zichzelf bemachtigen. Heel begrijpelijk maar wel onplezierig. Onze gids, Emanuel, waarschuwde ons al voor de zin die kinderen ons zouden gaan toeschreeuwen: "Give me my money..."
Ze weten niet waar ze om vragen. Vanmorgen vroeg een kind mij nog: "Give me my pen..."
Het clownen was heel fijn. Een Tanzaniaanse vrouw vlocht zelfs mijn haar in toen ik daarom vroeg terwijl ik op de binnenplaats aan het clownen was.
Ik heb haar daarna 2000 Tzsh. gegeven.
Om een vergelijk te maken, de meisjes in het hotel verdienen Tzsh. 400 per dag.
Tzsh. 2000,- is gelijk aan 2x 0,80 eurocent.
Toen ik John, de jongen achter de balie in het hotel in Arusha Tzsh 30.000 gaf was hij danook heel erg blij. John vertelde mij dat hij 7 dagen per week werkt in het hotel, van smorgens vijf tot snachts een uur. Dan slaapt hij twee uur, om vervolgens zijn tijd te besteden aan zij studie hotelmagement en toerisme.
De studie kost per jaar meer dan dat hij in het hotel verdient. Van zijn verdiende geld moet hij ook nog zijn familie onderhouden.
Als ik thuiskom zal ik mijn ervaringen bj gaan houden op de website van Trouw.
het is mogelijk om hier een weblog bij te houden zodat ik mijn ervaringen met iedereen kan delen. Ik zal ook activitetien ontplooie om de mensen in Tanzania te helpen.
Een aantal mensen uit onze groep hebben twee Tanzaniaanse jongens gesponsord, zodat ze hun studie kunnen betalen en echt kunnen gaan werken aan hun toekomst.
Deze jongens Ernest (broer van de gids) en Mike mochten op onze kosten mee met de clownstoer. Door het goede contact dat er ontstaan is is er ook deze wens tot sponsoring ontstaan.Wellicht kan ik daarover later nog meer vertellen.
Ik ben vanmiddag op zoek geweest naar een bloedsuikermeter voor het meisje dat bij Emmy en Demno op school zit, dit deel wordt nog vervolgd...
Mijn uur zit er weer op. Hoop nog voor vertrek van jullie te horen via deze site.
Bedankt voor alle reacties!
En Jacqueline en Ingmar, als jullie iedeeen krijgen, laat het me maar weten!
Lieve clownshug, Angela
-
16 Mei 2007 - 15:07
Mama:
lieve kind, hoorde een half uur geleden van Janny dat er weer een bericht van je was, dus snel op de fiets om dat tez lezen. Heel bijzonder wat je allemaal meemaakt. Ik hoop dat je heel veel van je plannen kunt uitvoeren, zodat veel mensen misschien iets gelukkiger kunnen worden. Ik ben echt trots op je, goed dat je ook deze keer je eigen koers gevaren hebt, je weet als het aan mij gelegen had was je gaan cliniclownen in Rotterdam. Je verhaal is weer erg aangrijpend, wat een ellende voor die kindertjes. Heb je sms ontvangen over je tocht van zondag, dat was ook weer een
belevenis maar van heel andere orde.
Ik wens jullie hele groep een goede terugreis naar Schiphol..Veel liefs MAMA -
16 Mei 2007 - 20:39
Ingrid:
Lieve Angela, Ik ben blij dat je geen akelige steken hebt opgelopen. Ik hoop dat je lekker kan slapen in het vliegtuig om je mannetje en kind fresh in de armen te kunnen sluiten. En dan welverdiend uitrusten en alles op een rijtje zetten. -
17 Mei 2007 - 15:26
Rene:
Hallo Angela, Ik heb afgelopen week deze site al een paar keer bezocht om jouw ervaringen en belevenissen te lezen, erg interessant. Ik heb veel bewondering voor jullie werk.
Ik begrijp ook dat jullie tijd er bijna opzit en dat jullie, een dezer dagen, aan de terugreis beginnen. Ik wens jullie een goede reis, met een koffer vol onvergetelijke herinneringen.
Veel groetjes van mij..!! -
17 Mei 2007 - 15:29
Tante Jo:
Hallo Angela, Ik ben hier bij Rene en de kids, en heb je bericht met veel belangstelling gelezen. Zo kun je zien, dat wij het allemaal heel goed hebben. Ik wens je nog veel succes met al je werk, en kom weer goed thuis.
Veel liefs tante Jo. -
18 Mei 2007 - 07:20
Joep Uit Zaltbommel:
Hallo Angela
pas vandaag lees ik je waariszijnu reisbrief ; zo kreeg ik al wat beeld van wat je allemaal doet en meemaakt.. ik ben blij te zien dat hte goed gaat met je gezondheid -
Ik ben behoorlijk trots op jou !
hopenlijk lees je dit nog voor vertrek want ik begreep dat je morgen of overmorgen terugvliegt naar het verschrikkelijk vetgemeste en TURBO Fake Europa cq Nederland - bereid je maar voor op een cultuur-choc-je -
Groeten en Liefs ook van Joke
Joep B te Z. sociolist-violoog
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
